بای ذنب قتلت ؟؟؟!

و قلم چگونه می تواند  عروج ملکوتی  پرندگان آبی  را بسراید ،که خود قلم از این مصیبت  داغی بر سینه دارد! خیال چگونه  می تواند آن را به رخ بکشد  که خود در پرده ی ماتم است! دیده چگونه  می تواند این ماتم را به نظاره بنشیند  که خود غرق اشک خونین است !

کجایید ای کبوتر های آبی؟!!!!
با کدام واژه ی خونین  می توان  این زخم خونین را رقم زد که قلم خود در پرده ی غم به سر می برد!!!!
کدام واژه یارای  مرهم بر این زخم خونین است؟!!
الله اکبر !
الله اکبر !
این چه مصیبتی است که آسمان  آبی پرندگان آبی  لباس ماتم به تن کرده است!!
کجایید ای شهان  این  جهانی؟!!!!
کجایید ای مهان آ سمانی؟!!!!


بای ذنب قتلت؟!!
به کدامین گناه باید کبوتران دریایی در آتش بسوزند و فریاد رسی نداشته باشند؟!!

لا اله الا الله
سخت است  پرستوهای مهاجر  در شعله های آتش جهنمی  بسوزند و گوش شنوایی ،ناله های آنان را نشنود!

بای ذنب قتلت؟!!

من دامن یار گیرم  اندر  سئلت
گویم ملکا  بای ذنب قتلت؟!!!

چه شده است  که انسانیت  از جامعه بشری  رخت بر بسته؟!!
چه شده که کمال انسانیت گوهر نایابی شده است؟!!
چه شده است که انسان امروزی تعلق خاطر به جیفه ی ناچیز  دنیا  دارد؟!
کجا هستند چشم های  حقیقت  بینی  که دم از معارف  انسانی می زنند؟!!

          به راستی در دنیای مدرن امروزی ،انسان در چه جایگاهی است؟!
چرا هر روز باید شاهد تلفات  انسانی  باشیم؟!




بای ذنب قتلت؟!!!
🔳🔳🔳🔳🔳

رضائی

حکایت

به نام خالق ارض و سماوات / به نام داور روز مجازات

 باسلام ، با حکایتی دیگر در خدمت شما هستیم .

حکایت

زن زیبایی به عقد مرد زاهد و مومنی در آمد ......

مرد بسیار قانع بود و زن تحمل این همه ساده زیستی را نداشت.

روزی تاب و توان زن به سر رسید و با عصبانیت رو به مرد گفت: حالا که به خواسته های من توجه نمی کنی، خود به کوچه و برزن می روم تا همگان بدانند که تو چه زنی داری و چگونه به او بی توجهی می کنی، من زر و زیور می خواهم!

مرد در خانه را باز کرد و روبه زن می گوید: برو هر جا دلت می خواهد!

زن با نا باوری از خانه خارج شد، زیبا و زیبنده!

غروب به خانه آمد .

مرد خندان گفت: خوب! شهر چه طور بود؟ رفتی؟ گشتی؟ چه سود که هیچ مردی تو را نگاه نکرد .

زن متعجب گفت: تو از کجا می دانی؟

مرد جواب داد: و نیز می دانم در کوچه پسرکی چادرت را کشید!

زن باز هم متعجب گفت : مگر مرا تعقیب کرده بودی؟

مرد به چشمان زن نگاه کرد و گفت: تمام عمر سعی بر این داشتم تا به ناموس مردم نگاه نیاندازم، مگر یکبار که در کودکی چادر زنی را کشیدم!

شاعر چه زیبا گفت :

هرکه باشد نظرش در پی ناموس کسان

پی ناموس وی افتد نظر بوالهوسان...

« هرچه کنی به خود کنی ، گر همه نیک و بد کنی »

رضائی

عرض تسلیت به پدران ، مادران و خانواده های داغدیده ی سانحه کشتی نفتکش سانچی

قضا کشتی آن جا که خواهد بَرَد

وگر ناخدا جامه بر تن دَرد

مکن سعدیا دیده بر دست کس

که بخشنده پروردگارست و بس
#سعدی
#بوستان

قضای الهی کشتی را آنجایی می بَرد که مقدر شده است و خدا می خواهد  .
حتی اگر ناخدای آن کشتی ، جامه و لباس خود را بدرد ، یعنی خودش را به سختی بیافکند ، نتیجه ای نخواهد داشت ، بی شک مقدر شده بود این کشتی به عمق دریا برود که چنین شد

نه نوحی هست
تا از موج و طوفان بَر کشد مارا

نه موسایی
که بشکافد عصایش آبِ دریا را.....

نه ابراهیم
تا ناگه گلستان سازد از آتش....

عرض تسلیت به پدران ، مادران و خانواده های داغدیدة سانحه کشتی نفتکش سانچی .

سعید رضائی

توهین به جامعه معلمان به بهانه دلسوزی ودفاع از حقوق معلمان در برنامه دورهمی

بسم الله الرحمن الرحیم                         

    با سلام در برنامه دورهمی جمعه شب ،جناب مدیری همچون شب های گذسته با موضوع معلم حرفش را آغاز  ، واین دلقک خود شیفته اظهار داشتند که حقوق معلم آنقدر پایین است که قیمت ساعت مچی سیگار فروش کنار خیابان از قیمت ماشین یک معلم بیشتر است ؛ مطلب دوم از افاضات جناب  این بود که معلم دوره ی ابتدایی من تنها هنرش تنبیه من بود . مطلب دیگر از بیانات وی این بود که به جهت پایین بودن حقوق معلمان ،اشخاص خوب ومستعد معلم نمی شوند ومعلمان به علت چند شغله بودن در کلاس درس فقط میخوابند وهراز گاهی با صدای اجازه خواستن دانش آموزان بیدار می شوند. اما  جناب مدیری ابتدا باید اعتراف کنم ما معلمان در تربیت افراد معدودی چون شما موفق نبوده ایم چراکه امروز دانش آموز ما به بهانه حمایت از معلم اقدام به هتک حرمت وتوهین به معلمان می کند ویا نماینده ی مجلسی که از کلاس درس معلم به وکالت ملت رسیده ، امروز به هنگام تجمع صنفی معلمان  ، حتی از پنجره خانه ملت نگاهی به آنان نمی کند .ومسئولی که امروز بر مصدر صدارت و وزارت نشسته است یادش رفته که این مقام را از معلمان دارد .  جناب مدیری  ، معلمان هرقدر هم حقوقشان کم باشد اجازه نمی دهند افرادحقیری چون شما عزت نفسشان را لگد مال کند وبه دلسوزی  دون هایی چون شما نیازی ندارند.
باید عرض کنم در خصوص فرمایشات گهربارتان حرفها زیاد دارم حیف که در این سطور نمی گنجد ولی حاضرم در همان برنامه دورهمی مناظره ای با جنابتان داشته باشم وملت ایران حرفهای من وشما را به قضاوت بنشینند.    

                                   
راستی هیچ از خود پرسیده ای که چرا با وجود اینهمه هنرمند متعهد و باتجربه چرا شما همیشه در شبکه های مختلف صداوسیما هستید؟ بگذار من بگویم از بس که برنامه های مختلف با دستمزد های کلان دارید ماشین های آنچنانی و بادیگارد  وغرور کاذب سرمستتان کرده است .
در فضای مجازی دیدم برای مجری گری برنامه های دهه فجر به مدت ده روز مبلغ صد میلیون خواسته اید، آری همین پول ها را به امثال شماها و همچنین هرزه هایی مثل گلشیفته فراهانی ها و خارج رفته های تازه به دوران رسیده، داده اند که وضع معلمان اینطور شده  است .

من به عنوان یک معلم اولا نصیحت می کنم در رفتار و گفتارتان دقت وتجدید نظر داشته باشید ودیگر اینکه هرگز پایتان را  از گلیم خود دراز تر نکنید  و در خصوص معلمان که عمرشان را برای تربیت واصلاح فرزندان میهن فدا کرده اند ، با این لحن سخن نگویید .

رضایی.